Stalowa Sala była niczym innym jak tylko miejscem ćwiczeń wojsk króla. Było to owalne pomieszczenie prakttycznie pozbawione jakichkolwiek mebli. Po bokach pomieszczenia znajdowaly sie tylko wielkie gabloty za którymi widniały przeróżnego rodzaju bronie od sztyletów poczynając a kończąc na długich na 3 metry, ostro zakończonych lancach...

Na środku sali stał młody mężczyzna, dzierżąc w ręku lancę. Wyglądał przy niej bardzo drobno, ponieważ lanca była od niego o wiele większa. Trzymał ją mocno, wyprostowaną w pionie i patrzył przed siebie wprost w oczy ćwiczącego z nim partnera...

Nagle drzwi do Sali Szermierki, otworzyły się. Do pokoju wszedł niski mężczyzna o krótkich, czarnych włosach, koło czterdziestki i większy, wyglądający conajwyżej na dwadzieścia pięć lat, jasnowłosy samurai. Ten drugi początkowo znajdował się w tyle, jednak gdy weszli do sali, stanął koło czterdziestolatka.
- Witamy w sali szermierki, Sakura-dono... - zaczął niski, skrzeczącym, ale donośnym głosem. Kilka minut stali w ciszy, kiedy zapytał - Możemy już iść...?

- Proszę chwilkę poczekać.... - Powiedział cicho, by nie przeszkadzać walczącym młodzieńcom. - Chcę zostać tutaj jeszcze chwilę. Proszę mi pozowlić.
Stał jak zaczarowany, obserwując chłopca w którego klindze odbijały się błękitne, jak ocean oczy, który władał mieczem jak aksamitną wstęgą, który stąpał po posadzce jakgdyby nie znając praw grawitacji.

Młodzieniec spojrzał na obu nieco zdziwiony, ale z jego twarzy nie znikał;o skupienie. Patrzył wprost na twarz przeciwnika, który lada chwila wydawał się atakować...